Bijbel
DANIEL 1

Daniël aan Babels hof

1 IN ¹het derde jaar des koninkrijks van ²Jójakim, den koning van Juda, ^akwam ³Nebukadnézar, de koning van ⁴Babel, ⁵te Jeruzalem en belegerde haar. 2 En de Heere gaf Jójakim, den koning van Juda, in zijn hand, en ⁶een deel der vaten van het huis Gods; en hij bracht ⁷ze ⁸in het land Sínear, in het huis zijns gods; en de vaten bracht hij ⁹in het schathuis ¹⁰zijns gods. 3 En de koning zeide tot Aspenaz, ¹¹den overste zijner ¹²kamerlingen, dat hij voorbrengen zou enigen uit de kinderen Israëls, te weten ¹³uit het koninklijk zaad en uit de ¹⁴prinsen; 4 Jongelingen aan dewelke ¹⁵geen gebrek was, maar ¹⁶schoon van aangezicht, en ¹⁷vernuftig in alle wijsheid, en ervaren ¹⁸in wetenschap, en ¹⁹kloek van verstand, en in dewelke ²⁰bekwaamheid was ²¹om te staan in des konings paleis; en dat men hen onderwees in ²²de boeken en ²³spraak der Chaldeeën. 5 En de koning ²⁴verordineerde hun ²⁵wat men hun dag bij dag geven zou van ²⁶de stukken der spijze des konings, en van den wijn ²⁷zijns dranks, en dat men hen ²⁸drie jaren alzo optoog, en dat zij ten einde derzelve zouden ²⁹staan voor het aangezicht des konings. 6 Onder dezelve nu waren uit de kinderen van Juda: Daniël, Hanánja, Mísaël en Azárja. 7 En de overste der kamerlingen ³⁰gaf hun ³¹andere namen, en ³²Daniël noemde hij ³³Béltsazar, en Hanánja Sadrach, en Mísaël Mesach, en Azárja Abed-nego. 8 ³⁴Daniël nu ³⁵nam voor in zijn hart dat hij zich niet zou ³⁶ontreinigen met de stukken van de spijze des konings, noch met den wijn ³⁷zijns dranks; daarom verzocht hij van den overste der kamerlingen dat hij zich niet mocht ontreinigen. 9 En God ³⁸gaf Daniël genade en barmhartigheid voor het aangezicht van den overste der kamerlingen. 10 Want de overste der kamerlingen zeide tot Daniël: ³⁹Ik vrees mijn heer den koning, die ulieder spijze en ulieder drank verordineerd heeft; ⁴⁰want waarom zou hij ulieder aangezichten droeviger zien dan der jongelingen ⁴¹die in gelijkheid met ulieden zijn? ⁴²Alzo zoudt gij ⁴³mijn hoofd bij den koning ⁴⁴schuldig maken. 11 ⁴⁵Toen zeide Daniël ⁴⁶tot Melzar, dien de overste der kamerlingen ⁴⁷gesteld had over Daniël, Hanánja, Mísaël en Azárja: 12 ⁴⁸Beproef toch ⁴⁹uw knechten tien dagen lang, en men geve ons ⁵⁰van het gezaaide te ⁵¹eten en water te drinken. 13 En men zie voor uw aangezicht onze gedaanten, en de gedaante der jongelingen die de stukken van de spijze des konings eten; en doe met uw knechten ⁵²naar dat gij zien zult. 14 Toen hoorde hij hen in deze zaak, en hij beproefde hen tien dagen. 15 Ten einde nu der tien dagen zag men dat hun gedaanten ⁵³schoner waren en zij vetter waren van vlees ⁵⁴dan al de jongelingen die de stukken van de spijze des konings aten. 16 Toen geschiedde het dat Melzar de stukken hunner spijze wegnam, mitsgaders ⁵⁵den wijn huns dranks, en hij gaf hun van het gezaaide. 17 Deze vier jongelingen nu, aan die gaf God ⁵⁶wetenschap en verstand in alle ⁵⁷boeken, en wijsheid; maar ⁵⁸Daniël gaf Hij verstand in allerlei ⁵⁹gezichten en dromen. 18 Ten einde nu ⁶⁰der dagen waarvan de koning gezegd had ⁶¹dat men hen zou inbrengen, zo bracht hen de overste der kamerlingen in voor het aangezicht van Nebukadnézar. 19 ⁶²En de koning sprak met hen, doch er werd uit hen allen niemand gevonden gelijk Daniël, Hanánja, Mísaël en Azárja; en ⁶³zij stonden voor het aangezicht des konings. 20 En in alle zaken ⁶⁴van verstandige wijsheid, die de koning hun afvroeg, zo vond hij hen ⁶⁵tienmaal ⁶⁶boven al de ⁶⁷tovenaars en sterrenkijkers die in zijn ganse koninkrijk waren. 21 En ⁶⁸Daniël ⁶⁹bleef ⁷⁰tot ⁷¹het eerste jaar van den koning Kores toe.