Bijbel
JOB 1

Jobs vroomheid beproefd

1 ER was een man in het land ¹Uz, zijn naam was ²Job; en dezelve man was^{a 3}oprecht en ⁴vroom en ⁵godvrezende en wijkende van ⁶het kwaad. 2 En hem werden zeven zonen en drie dochters geboren. 3 Daartoe was zijn ⁷vee zevenduizend ⁸schapen en drieduizend kemels en vijfhonderd juk ossen en vijfhonderd ezelinnen; ook was zijn ⁹dienstvolk zeer veel; zodat deze man groter was dan al ¹⁰die van het oosten. 4 En zijn zonen gingen en maakten maaltijden in ieders huis op ¹¹zijn dag; en zij ¹²zonden heen en nodigden hun drie zusters om met hen te eten en te drinken. 5 Het geschiedde dan als de dagen der maaltijden omgegaan waren, dat Job heenzond en hen ¹³heiligde, en des morgens vroeg opstond en brandoffers offerde naar hun aller getal; want Job ¹⁴zeide: Misschien hebben mijn kinderen ¹⁵gezondigd en God in hun hart ¹⁶gezegend. Alzo deed Job al ¹⁷die dagen. 6 Er was nu een dag, als de ¹⁸kinderen Gods ¹⁹kwamen om zich voor den HEERE te stellen, dat de ²⁰satan ook in het midden van hen kwam. 7 Toen zeide de HEERE tot den satan: Vanwaar komt gij? En de satan antwoordde den HEERE en zeide: Van ²¹om te trekken op de ^baarde en van die te doorwandelen. 8 En de HEERE zeide tot den satan: ²²Hebt gij ook acht geslagen op Mijn knecht Job? ²³Want niemand is op de aarde gelijk hij, een man, oprecht en vroom, godvrezende en wijkende van het kwaad. 9 Toen antwoordde de satan den HEERE en zeide: Is het om niet, dat Job God vreest? 10 Hebt Gij niet ²⁴een betuining gemaakt voor hem en voor zijn huis en voor al wat hij heeft rondom? Het werk zijner handen hebt Gij ²⁵gezegend, en zijn vee is ²⁶in menigte uitgebroken in het land. 11 Maar toch strek nu Uw hand uit en ²⁷tast aan alles wat hij heeft; zo hij U niet in Uw ²⁸aangezicht zal ²⁹zegenen! 12 En de HEERE zeide tot den satan: Zie, al wat hij heeft zij ³¹in uw hand; alleen ³²aan hem strek uw hand niet uit. En de satan ging uit van het aangezicht des HEEREN. 13 Er was nu een dag, als zijn zonen en zijn dochters aten en wijn dronken in het huis van hun broeder, den eerstgeborene, 14 Dat een bode tot Job kwam en zeide: De runderen waren ploegende en de ezelinnen weidende ³³aan hun zijden; 15 Doch de ³⁴Sabeeërs ³⁵deden een inval en namen ze en sloegen de jongens met de ³⁶scherpte des zwaards; en ik ben maar alleen ontkomen om het u aan te zeggen. 16 Als deze nog sprak, zo kwam een ander en zeide: ³⁷Het vuur Gods viel uit den hemel en ontstak onder de ³⁸schapen en onder de jongens en verteerde ze; en ik ben maar alleen ontkomen om het u aan te zeggen. 17 Als deze nog sprak, zo kwam een ander en zeide: De Chaldeeën stelden drie ³⁹hopen en vielen op de kemels aan en namen ze en sloegen de jongens met de scherpte des zwaards; en ik ben maar alleen ontkomen om het u aan te zeggen. 18 Als deze ⁴⁰nog sprak, zo kwam een ander en zeide: Uw zonen en uw dochters aten en dronken wijn in het huis van hun broeder, den eerstgeborene; 19 En zie, een grote wind kwam van over de woestijn en ⁴¹stiet aan de vier hoeken van het huis, en het viel op de ⁴²jongelingen, dat zij stierven; en ik ben maar alleen ontkomen om het u aan te zeggen. 20 Toen stond Job op en ⁴³scheurde zijn ⁴⁴mantel en ⁴⁵schoor zijn hoofd, en viel op de aarde en ⁴⁶boog zich neder; 21 En hij zeide: ^cNaakt ben ik uit mijner moeders buik gekomen en naakt zal ik ⁴⁷daarheen wederkeren. De HEERE heeft gegeven en ⁴⁸de HEERE heeft genomen; de Naam des HEEREN zij ⁴⁹geloofd. 22 In dit alles ⁵⁰zondigde Job niet, en ⁵¹schreef Gode niets ⁵²ongerijmds toe.